[ad_1]
به گفته مقامات امنیتی هائیتی ، بسیاری از 17 مبلغ مسیحی از ایالات متحده و اعضای خانواده ، از جمله کودکان ، روز شنبه هنگام خروج از یتیم خانه توسط گروهک ها ربوده شدند.
جزئیات این آدم ربایی هنوز مبهم است ، اما مقامات محلی می گویند مبلغان از اتوبوسی که به سمت فرودگاه حرکت می کرد ربوده شدند تا برخی اعضای گروه را رها کنند و سپس به مقاصد دیگر در هائیتی ادامه دهند.
هائیتی سالهاست که دچار آشفتگی سیاسی است و ربودن افراد فقیر و ثروتمند به طور کلی نگران کننده است. اما حتی در کشوری که به نقض قانون عادت کرده است ، به نظر می رسد ربودن گروهی از آمریکایی ها با هرج و مرج مقامات را شوکه کرده است.
خشونت در پایتخت پورتو پرنس بیداد می کند. بر اساس برخی برآوردها ، در حال حاضر تقریباً نیمی از شهرها در کنترل باند ها هستند. روز دوشنبه ، یک باند به اتوبوس مدرسه در پورتو پرنس شلیک کرد ، حداقل پنج نفر از جمله دانش آموزان و اتوبوس های عمومی دیگر نیز توسط این باند ربوده شدند.
امنیت شکسته شده است زیرا سیاست کشور فروپاشیده است. تظاهرکنندگان خشمگین از فساد گسترده دو سال پیش خواستار برکناری رئیس جمهور جوونل موسه شدند و عملاً کشور را فلج کردند. این بحران مانع از بستری شدن بیماران در بیمارستان ، کودکان خارج از مدرسه ، کارگران کمیاب بیکار و حتی جلوگیری از جریان برق در کشور شد.
از آن زمان ، این باند قاطع تر شد. او با کمال میل کار می کرد ، کودکان را هنگام ورود به مدرسه می ربود و هنگام ارائه خدمات ، کشیش ها را ربود.
ناآرامی های سیاسی کشور پس از کشته شدن آقای موز در خانه در ماه ژوئیه تشدید شد ، قتلی که هنوز ناتمام مانده است. برخی از مقامات باقی مانده در کشور مبارزه برای کنترل دولت را آغاز کردند و جناح نیز ماه ها به این کار ادامه داد و مقامات یکدیگر را به طرح ترور رئیس جمهور متهم کردند.
ربودن مبلغان آمریکایی درست یک روز پس از آن آغاز شد که شورای امنیت سازمان ملل متحد ماموریت نه ماهه خود را در هائیتی با صدای بلند روز جمعه آغاز کرد. بسیاری از مردم هائیتی از ایالات متحده می خواهند که نیروهای خود را برای رسیدگی به وضعیت اعزام کند ، اما دولت بایدن تمایلی به قرار دادن چکمه بر روی زمین ندارد.
سخنگوی وزارت خارجه در مورد آدم ربایی های شنبه شب هیچ نظری نداد.
بخشهایی از پایتخت هائیتی ، از جمله حادثه آدم ربایی ، آنقدر خطرناک بود که بسیاری از ساکنان فرار کردند و خیابانهای بسیار شلوغ را تقریباً متروکه رها کردند. بسیاری از خیابانها به گروهها واگذار شد که برخی از آنها حتی در طول روز بیرون می رفتند.
این باند حتی دستفروشان خیابانی را ربودند و وقتی از کیف پول آنها استفاده نمی شد ، اعضای باند گاهی از آنها می خواستند که وسایل خانه مانند رادیو و یخچال را در خانه بفروشند. در اوایل سال جاری ، همکلاسی ها جمع آوری پول کردند تا از سایر دانش آموزان باج بپردازند.
هائیتی پس از امسال دچار بحران شده است.
اولین اعتراض توده ای فلج کننده در پایتخت در اوایل سال جاری بود. هائیتی ها از عصبانیت رئیس جمهور جوولن موزه که از کناره گیری خود امتناع ورزیده بود ، عصبانی شدند و در پی قطع برق ، کمبود غذا و فساد روزانه به خیابان ها آمدند و خواستار تغییر شدند.
در ماه ژوئیه ، سربازان مزدور در نیمه شب به خانه او حمله کردند و همسرش را کشتند و زخمی کردند. این قتل ها باعث خلأ سیاسی شد که ناآرامی ها و خشونت هایی را در پی داشت که ماه ها گریبان گیر هائیتی شد و یکی از مشکل دارترین کشورهای جهان را تهدید به نقض قانون کرد.
معمولاً مردم هائیتی مشتاق شورش ها هستند و تا حد زیادی تاب آوری پیدا کرده اند. یک ماه پس از کشته شدن ، زلزله بزرگی رخ داد. زمین لرزه ای به بزرگی 7.2 ریشتر خاطرات لرزه ای را به یاد آورد که در سال 2010 کشور را ویران کرد و بیش از 100000 نفر را کشت. هائیتی هنوز از این بیماری ، یا شیوع وبا بعدی که توسط نیروهای حافظ صلح سازمان ملل متحد انجام شده ، رهایی نیافته است.
سالهای آشفته و خشونت آمیز منجر به آدم ربایی شد و بر ترس از زندگی روزمره افزود.
باندهای مسلح خیابان های بزرگتر را تحت کنترل خود درآورده اند ، محله های بی وجدان را ترور کرده و هزاران نفر را فراری داده اند ، حتی کودکان مدرسه ای و کشیشان کلیسا را در میان خدمات خود ربوده اند. فقر و گرسنگی در حال افزایش است و بسیاری از شهروندان اعضای دولت را متهم می کنند که از خود سوء استفاده کرده و همچنین اساسی ترین خدمات را تضعیف کرده اند.
این بحران منجر به مهاجرت به آمریکای جنوبی و همچنین ایالات متحده شده است ، جایی که پناهجویان هائیتی در مرز جنوبی وارد می شوند.
کلیسای مسیحی نقش مهمی در زندگی هائیتی ایفا می کند. برای بسیاری از هائیتی ها ، تنها منبع کمک در زندگی ، اگر نه یک نهاد دولتی قوی ، کلیسا بوده است که از زمان استعمار و برده داری اروپایی بخشی از چشم انداز هائیتی بوده است.
فقر شدید ، خشونت سیستماتیک گروهی ، همه گیری ها و سابقه دولت های ناکارآمد تنها بر مبارزات 11 میلیون هائیتی می افزاید.
این مبارزه بر اهمیت کلیسا به عنوان منبع کمک ، آموزش و ثبات برای اکثر کشورهایی که هیچ شبکه تامین اجتماعی دیگری ندارند تأکید می کند. صاحبان برده ها در فرانسه دین رسمی کاتولیکیت هائیتی را اعلام کردند و هنوز هم پس از شورش برده ها و استقلال هائیتی پابرجاست ، اعتقادی که بسیاری از مردم هائیتی واقعاً باید از آن استقبال کنند.
اما هائیتی ، به عنوان اولین ایالت مستقل سیاه پوست جهان ، آیین های کاتولیک را پذیرفت و آنها را با آداب و رسوم محلی آمیخت و برای ملت یک باور متمایز ایجاد کرد که بسیاری به آن افتخار می کنند.
کلیساها یکی از ویژگی های اصلی جوامع سراسر کشور هستند ، مکانی برای جمع آوری ، پناهندگی و دریافت غذا و آموزش. این نیاز تنها زمانی تشدید شد که کشور – ثروتمندترین در کارائیب – طی 100 سال گذشته فقیر شد. مداخله خارجی ایالات متحده ، که به کودتا و دیکتاتوری سیاسی حمله کرده و از آنها حمایت می کرد ، من را ناامید کرد.
موسسات خیریه مذهبی نقش مهمی در بسیج کمک های قربانیان زلزله که در اوایل سال جاری رخ داد ، ایفا کردند. به عنوان مثال ، خدمات امداد کاتولیک ، تیم هایی را به لس کایس ، هائیتی و مناطق اطراف می فرستد تا آب تمیز ، بهداشت ، سرپناه و لوازم اضطراری ارائه دهند. موسسه خیریه کاتولیک اسقف اعظم میامی ، جامعه عمده ای از افراد دارای تبعید در هائیتی ، برای این زلزله کمک های مالی دریافت کرد.
[ad_2]
