[ad_1]
روزنامه خراسان – فاطمه قاسمی: آلزایمر یک بیماری پیشرونده از دست دادن حافظه و سایر عملکردهای مهم ذهنی است که منجر به از دست دادن مهارتهای فکری و اجتماعی، ارتباط، گفتار، استدلال و بسیاری از جنبههای عملکرد روزانه مغز میشود. گاهی اوقات این بیماری آنقدر شدید می شود که زندگی روزمره آنها را تغییر می دهد، به عنوان مثال فراموش می کنند که غذای سالم بخورند یا بپزند یا نوشیدن مایعات کافی را فراموش کنند که می تواند منجر به کم آبی بدن شود. علائم را بهبود می بخشد، اما ممکن است در بهینه سازی کارایی، حفظ استقلال بیمار و سلامت روان بسیار موثر نباشد.
در همین حال، یکی از حقایق عجیب و غریب در مورد هلند که اکثر مردم جهان نمی دانند این است که این کشور دهکده ای برای آلزایمر دارد! در شهر کوچک Vesp در هلند، دهکده ای به نام روستای هوگویک وجود دارد. این دهکده برای مراقبت از والدین مبتلا به بیماری آلزایمر طراحی و ساخته شده است و فقط کسانی که مبتلا به بیماری آلزایمر یا زوال عقل هستند اجازه زندگی در آن را دارند.
جالب است بدانید که بر اساس آخرین آمار سازمان بهداشت جهانی تا سپتامبر 2019، بیش از 50 میلیون نفر در سراسر جهان به بیماری آلزایمر مبتلا هستند و هر ساله حدود 10 میلیون مورد جدید تشخیص داده میشود و پیشبینی میشود به این تعداد برسد. 82 میلیون در 2030 و 2050 در 2050. 152 میلیون نفر در کشورهای کم درآمد. در مورد زندگی امروز، سبک زندگی مردم روستای هوگویک هلند را معرفی می کنیم، روستایی که بارزترین تفاوت آن با دیگر روستاها و شهرها این است که پرستاران و پزشکان زیادی به صورت 24 ساعته در آنجا کار می کنند و افکارشان این است. حتی ظریف تر در این روستا افراد مسن زندگی می کنند تا هیچ مانعی سلامت آنها را تهدید نکند.
مراحل شکل گیری ایده ساخت دهکده “هاگویک”
در شهر کوچک Vesp، در حومه آمستردام در هلند، روستایی به نام Hogwick وجود دارد که به آن “دهکده آلزایمر” می گویند. این روستا با هدف حفاظت و مراقبت از سالمندان و بیماران آلزایمر طراحی و ساخته شده است. هاگویک قبلا در سال 1993 به عنوان یک بیمارستان معمولی آلزایمر عمل می کرد. بنیانگذار و ایدئولوگ روستا، ایوان ون آمرونگن، کارمند بیمارستان هاگویک بود.
وقتی از مادرش در مورد سکته ناگهانی و مرگ پدرش تماس گرفت، تنها فکری که او را آرام کرد این بود که پدرش هرگز در آسایشگاه نرفته است. اکنون تصمیم گرفته است که خانه سالمندان را قابل زندگی تر، راحت تر، واقع بینانه تر، با خدمات مراقبتی انسانی تر و به دور از فضای بیمارستان کند. فرانک وندیلن و مایکل بول که هر دو انگیزه شخصی قوی برای طراحی سایت داشتند، معماری روستا را پذیرفتند.
فرانک با داشتن فرزند ناشنوا و مایکل با پدربزرگ آلزایمر، به خوبی از چالش های مراقبت از این بیماران آگاه است. فرانک برای اطمینان از کیفیت بهتر زندگی در این شهر، چندین هفته به عنوان پزشک مقیم در میان این بیماران گذراند تا تمام مشکلات و امکانات مورد نیاز برای زندگی بهتر این افراد را دریابد. Hogwick مجهز به بهترین و به روزترین امکانات رفاهی و امنیتی برای محافظت از ساکنان خود است. ساختمان ها یکسان به نظر می رسند و هیچ ویژگی خاصی ندارند، اما تمام تمهیدات مورد نیاز برای یک زندگی شاد و عادی برای بیماران آلزایمر مهیا شده است.
فضاهای داخلی، عمومی و خصوصی همگی با توجه به نیاز بیمار طراحی شده و مسیر ورود و خروج از روستا به گونه ای طراحی شده است که بیمار برای یافتن راهی آسیبی نبیند یا دچار سردرگمی شود. این روستا در ابتدا با 23 خانه برای 152 پدر و مادر در مساحتی تقریباً معادل 10 زمین فوتبال در سال 2009 ساخته شد و در سال های بعد با گسترش فضا بر تعداد خانه ها و ساکنان افزوده شد. هزینه ساخت هوگوک 19.3 میلیون یورو بوده که بیشتر آن توسط دولت هلند و بقیه توسط سازمان های محلی تامین شده است.
7 سبک زندگی انتخاب شده توسط ساکنان
در هاگویگ، هر یک از والدین بر اساس سبک زندگی و سطح سلامت قبلی خود در خانه ای متفاوت با امکانات رفاهی متفاوت زندگی می کنند. سبک زندگی در این روستا به دسته های مختلف شهری، مجلل، معمولی، مذهبی، صنعتی، اندونزیایی و فرهنگی تقسیم می شود. خواسته ها، استانداردها، تاریخچه زندگی، علایق بیمار و گفتگو با خانواده بیمار، سبک زندگی هر فرد جدید را تعیین می کند.
در مرحله بعد، ساکنین خود مسکن، هم اتاقی، کارکنان مراقبت، خدمات و نوع چیدمان خود را بر اساس باورهای رایج انتخاب خواهند کرد. ساکنان هر سبک زندگی، تمام آزادی و حریم خصوصی شخصی خود را غیر واقعی حفظ خواهد شد. البته این کنترل به معنای بلاتکلیفی او در زندگی روزمره و محیطش نیست. به عنوان مثال، در سبک زندگی صنعتی، ساکنان نسبت به حرفه و شغل خود تعصب دارند و این عشق به کار موضوع مورد علاقه برای صحبت با دوستان در اطراف اتاق است. لوله کش، نجار، بنا و… بودند و فضای این مردم گرم و دنج با چیدمانی سنتی بود.
مهم ترین سرگرمی این افراد در خانه پختن غذاهای قدیمی است. همچنین گاهی از مهارت این افراد برای کارهای ساده در روستا استفاده می شود. هنر، فرهنگ و ادبیات علایق مشترک جمعیت سبک زندگی فرهنگی است. آنها به خواندن کتاب علاقه دارند و از تئاتر، سینما، موزه و کنسرت لذت می برند. هر روز صبحانه سرو برایشان سرو می شود و برای احتیاط شام و ناهار یا به سبک اندونزیایی خوردن با هم و دو وعده غذای گرم یکی اندونزیایی و دیگری کلاسیک هلندی مهم است.
امکانات جالب از دهکده آلزایمر
در هر خانوار، بسته به سبک زندگی خانوار و برای هماهنگی فعالیت ها، شش تا هشت نفر با رایج ترین چهره ها و یک یا چند کارمند مدیریت ثابت وجود دارد. در همه خانه ها مانند خانه های معمولی امور روزمره مانند آشپزی، باغبانی، نظافت، تعمیر و … و همچنین خریدهای روزانه از طریق مغازه های داخل روستا انجام می شود. این روستا دارای جادهها، میدانها، پارکها و پارکهایی است که ساکنان میتوانند با خیال راحت در آنها قدم بزنند.
مانند روستاهای دیگر، هاگویک امکانات متنوعی مانند رستوران، سینما، تئاتر، استخر، مسیر دوچرخه سواری و غیره را ارائه می دهد. این افراد می توانند در هوا راه بروند، به مسئولان باغ و باغداران کمک کنند و حتی با نشستن روی یک نیمکت در فضای باز، روحیه خود را بهبود بخشند. روستا بر روی کارهایی که ساکنانش می توانند انجام دهند تمرکز می کند، نه کارهایی که نمی توانند انجام دهند. آلزایمرها به شدت تشویق می شوند که از نظر بدنی فعال باشند تا ذهن آنها درگیر شود. جوامع خارج از روستا نیز می توانند از این تسهیلات استفاده کنند و به این ترتیب منبع درآمد دیگری برای مدیریت روستا فراهم شود.
درمان نامرئی کادر پزشکی
250 پرستار و پزشک به صورت 24 ساعته در روستا هستند و تمام توجه آنها به سالمندان روستاست. در واقع کارکنان بهداشت و درمان بیماران ساکن در این روستا را مداوا نمیکنند، بلکه فقط از آنها مراقبت میکنند، زیرا معتقدند روستاییان انسانهایی هستند که قبل از اینکه بیمار شوند حق یک زندگی عادی را دارند و با این حساب. آنها هیچ برنامه ای برای تغییر عادت معمول خود ندارند.
ساکنان نسبت به خانه های سالمندان سنتی کمتر مواد مخدر مصرف می کنند، بهتر غذا می خورند و زندگی شادتری دارند. مراقبین به جای لباس های پزشکی و کت سفید لباس های روزانه می پوشند و به نظر می رسد در نقشی متفاوت خدماتی را برای آلزایمر ارائه می دهند تا باعث اضطراب و ترس بیماران نشوند. به عنوان مثال، گاهی یک پرستار در نقش یک نیروی خدماتی، باغبان یا فروشنده به طور مستقیم به ساکنین رسیدگی نمی کند.
لطفا در دیگری پیدا کنید تا بیرون بروید!
تنها یک راه برای خروج شهروندان از دنیای جدید محافظت شده وجود دارد و آن داشتن درهایی است که 24 ساعت شبانه روز قفل هستند و با سخت ترین اقدامات امنیتی مانعی ندارند تا ساکنان سردرگم نشوند. اگر یکی از اهالی به درب خروجی نزدیک شد نگهبان با احترام می گوید قفل است و بهتر است دنبال در دیگری بگردید! اما ساکنان می توانند راه بروند، خرید کنند و خرید کنند، موها و صورت خود را در آرایشگاه تمیز کنند، یا در یکی از 25 کلوپ تفریحی و ورزشی در هوگوک کار کنند.
باشگاه علاوه بر مزایای روانی، سلامت جسمانی عمومی را نیز ارتقا می دهد. دوربین هایی در سراسر روستا برای نظارت بر اهالی نصب شده است تا به خود آسیب نرسانند. در نمونه اخیر روستایی که در فرانسه ساخته شده است، بیماران تمایل بیشتری به انجام کارهای مختلف دارند و خانه های خود را ترک می کنند و حتی به مناطق سرسبز و جنگل می روند.
چاپ پول ویژه برای شهروندان
مدیریت امور مالی و مفاهیم عددی اغلب یکی از پیچیده ترین مهارت ها برای بیماران آلزایمر است، تا جایی که قادر به تشخیص اعداد و کتاب ها نیستند. بنابراین، هاگویک به طور مرتب از پول استفاده نمی کند و هیچ ارز واقعی در روستا رد و بدل نمی شود. مانند عادی سازی و شبیه سازی زندگی عادی ماهانه، مقداری پول، حتی اگر ارز واقعی نباشد، برای خرید مایحتاج کوچک مانند خمیر دندان، تنقلات و وسایل شخصی به ساکنان هر خانه پرداخت می شود. ساکنان هر خانه با توجه به سبک زندگی و نیازهای خود تصمیم می گیرند که چگونه پول خود را بودجه بندی کنند.
رایگان نیست، اما نسبتا ارزان برای زندگی در این روستا
هزینه درمان به ازای هر بیمار آلزایمری ساکن این روستا 5000 تا 6000 یورو در ماه است، اما بیماران تحت حمایت دولت بسته به درآمد و وضعیت مالی خود از تخفیف و یارانه برخوردار می شوند. هزینه زندگی بیماران در خانه سالمندان سنتی حدود 10000 یورو در ماه است، به این معنی که زندگی در این روستا گاهی ارزان تر از اقامت در یک خانه سالمندان معمولی در شهر است.
مدیران همچنین گزارشهای روزانه را برای خانوادههای خود برای منافع متقابل ارائه میکنند و اطمینان حاصل میکنند که ساکنان تعاملات اجتماعی معمولی کافی دارند. به این ترتیب اعضای خانواده بیمار کمتر نگران می شوند زیرا کارکنان از روند مراقبت از بیمار اطلاعی ندارند و زمان کافی برای مراقبت از آنها ندارند.
محققان در مورد این روستاها چه می گویند؟
بیماری آلزایمر در سالهای اخیر به طور تصاعدی رشد کرده است و کارشناسان پیشبینی میکنند که میلیونها نفر در آیندهای نه چندان دور به این بیماری مبتلا خواهند شد. محیط و سبک زندگی این افراد برای سلامتی آنها بسیار مهم است. زندگی در یک جامعه عادی برای بیماران آلزایمر به دلیل آسیب مغزی و نقص در حوزه تمرکز، تفکر و حافظه آسان نیست و این افراد نمی توانند به خوبی با دیگران ارتباط برقرار کنند. برخی از این بیماران به تدریج خود را برای مرگ بر اثر حوادثی مانند سقوط از ارتفاع، فراموشی مصرف دارو، افسردگی، گوشه گیری و سایر عوارض آماده می کنند.
به گفته پزشکان، محیط زندگی هدفمند و آرام که با استانداردهای مراقبت از این بیماران همخوانی داشته باشد، آرامش، اعتماد به نفس، استقلال، هویت شخصی، نشاط و فعالیت را به همراه دارد و این تفاوت روستای هوگویک با سایر آسایشگاه ها است.
در خانه سالمندان سنتی با نمای بیمارستان، بیمار به وضوح از نوع بیماری مطلع می شود و مدام به او یادآوری می شود که شما مریض هستید، نمی توانید از خود مراقبت کنید، همه چیز را فراموش می کنید و غیره، اما در هاگویک ساکنان در خانه شما هستند خانه و مانند یک فرد سالم زندگی کنید و با دیگران در تعامل باشید. دستاوردهای موفقیت آمیز Hugoic در طول سال ها، کشورهای دیگر از جمله ایالات متحده، فرانسه، بریتانیا، ایرلند، آلمان، ژاپن، نروژ، سوئیس و استرالیا را تشویق کرده است تا ایده های منحصر به فرد هلندی را در این موضوع جهانی به کار گیرند.
[ad_2]